10. Klanken en effecten

Amp instellen

Als je een 7-snarige gitaar gebruikt, moet je op twee dingen letten bij het afstellen van het geluid: het basbereik en het vervormingsniveau. Hier kun je elementaire fouten maken die in een bandcontext snel averechts kunnen werken. Wees voorzichtig met de bassen, want met de lage B-snaar speel je al in de kelder, en als je nu de lage frequenties op de versterker hoger zet, kan het vrij vet klinken op kamervolume. Maar in de oefenruimte of op het podium telt het allemaal bij elkaar op. Het luide basbereik begint heel snel te dreunen. Bovendien begeef je je daarmee al gauw op het terrein van je medemuzikanten (bassist, de basdrum van de drummer), die ook in dit frequentiegebied actief zijn. En omdat het daar nogal druk is, is het devies dat iedereen zijn buik een beetje in moet houden om ruimte te maken voor een zevensnaar.

Een te hoge vervormingsgraad zorgt voor een ongedefinieerd geluid, vooral bij riffs op de lage snaren, met als gevolg dat de gitarist het volume steeds harder zet omdat hij zichzelf niet hoort. Ook hier geldt: less is more, zet je gain-regelaar iets lager, de lage riffs klinken nog steeds vet met een iets lager vervormingsniveau en worden vooral gehoord.

Effecten

Het gebruik van effecten op een 7-snarige gitaar is niet veel anders dan op normale elektrische gitaren, hooguit kan het gebruik van octaven in het subbereik worden vermeden. Bij sommige effecten moet je echter weer op het frequentiebereik van de lage tonen letten - bijvoorbeeld als je een clean geluid wilt verrijken met chorus. Aangezien modulatie-effecten vaak een licht ontstemd geluid produceren, is het raadzaam om het lage frequentiebereik te voorzien van een lagere dosis effectsignaal. Dit werkt vrij eenvoudig met een low cut. Sommige effectpedalen hebben deze functie, waarmee je het effectsignaal in de lage bereiken apart kunt regelen, of er is al een vaste (en schakelbare) low cut aan boord. Het is ook de moeite waard om speciale baseffecten uit te proberen; vooral in het modulatiebereik (chorus, flanger) zijn deze meestal beter afgestemd op lage frequenties.

Electro Harmonix Big Muff PI USA Classic

Een fuzz pedaal is natuurlijk een welkom alternatief als je van iets vreemdere vervormingsgeluiden houdt - goed voor stofdroge stoner geluiden. In het volgende voorbeeld stond het vervormingsniveau van het Big Muff pedaal wat lager, zodat het geluid in het lage frequentiebereik niet te ongedefinieerd klinkt. Hier is het resultaat.

Omdat het zo lekker zaagt, komt er meteen een ander fuzzgeluid, dit keer met iets meer hoge tonen in de bagage.

Met een Touch Wah of Envelope Filter kun je een wah-effect creëren zonder constant op het pedaal te hoeven drukken. Het geheel wordt gestuurd door de aanslagsnelheid en kan diepe riffs wat meer kleur en leven geven. In het volgende voorbeeld wordt eerst licht en dan steeds harder gedrukt en je kunt horen hoe het geluid verandert door het effect.

Met modulatie-effecten zoals chorus, phaser of flanger kunnen cleane klanken een heel sferisch karakter krijgen. In het voorbeeld voor de akkoordbegeleiding uit het workshopgedeelte is een chorus gebruikt, waarbij overigens de lage frequenties in het effectsignaal zijn verlaagd om minder effect te hebben op de grondtonen van de akkoorden. Nu komt een flanger, maar met een vervormd geluid. Hier is overigens de basingang van het pedaal gebruikt, die een veel helderder geluid geeft in het lage frequentiegebied.

Voor snelle riffs kan de flanger ook prima gebruikt worden, bij langzaam effecttempo en intensieve instelling vliegt het bekende Jet Plane geluid uit de speakers.