2. Verhalen
De eerste manier om een echo-effect te creëren met een gitaarsignaal was met een bandrecorder. Daarom worden effectapparaten die met deze technologie zijn uitgerust ook wel tape-echo of tape-delay genoemd. Het gitaarsignaal wordt op band opgenomen en direct afgespeeld. Om een echo-effect te creëren zijn er een opname- en meerdere afspeelkoppen aanwezig. Het opgenomen signaal wordt nu met vertraging afgespeeld, afhankelijk van hoe ver een afspeelkop zich van de opnamekop bevindt. Op sommige apparaten kun je de afspeelkoppen met een schuifregelaar aanpassen en zo de vertragingstijd van het echosignaal beïnvloeden. Het is duidelijk dat deze apparaten, die vanuit het huidige perspectief rudimentair zijn, nogal grof getekende effecten genereerden en lang niet de resolutie en helderheid boden van de hedendaagse vertragingseffecten. Bovendien hadden de bandecho's uit het verleden een zeer hoog achtergrondgeluid en konden de snel verslijtende magneetbanden geen stabiliteit bieden. Door het voortdurend opnemen en afspelen werd het geluid steeds slechter (doffer) en kwamen er andere storende geluiden binnen, waardoor de banden na een bepaalde gebruiksperiode moesten worden vervangen. Maar ondanks deze ongunstige omstandigheden is het geluid van een bandecho nog steeds erg populair. Kenmerkend zijn de geleidelijk doffer klinkende echoherhalingen, die ook enigszins vervormd kunnen zijn. Er is ook een licht modulatie-effect, zoals dat wordt veroorzaakt door een band die niet rond is.
Ursprünge
Watkins/WEM Copycat (http://www.watkinsguitars.co.uk/copicats.htm)
Maestro Echoplex (https://en.wikipedia.org/wiki/Echoplex)
Roland Space Echo (https://en.wikipedia.org/wiki/Roland_RE-201)
Met de ontwikkeling en miniaturisering van de elektronica namen ook de mogelijkheden toe om het echo-effect puur elektronisch te genereren en in kleinere behuizingen te verpakken. In de jaren zeventig namen sommige fabrikanten hun toevlucht tot zogenaamde bucket brigade-geheugencircuits.
Deze geheugenchips geven het ingangssignaal met een vertraging door van geheugenniveau naar geheugenniveau, zoals bij een bucketbrigade, en genereren zo echo's. Het voordeel lag voor de hand: apparaten met deze uitrusting hadden geen onderhoud nodig, waren kleiner (pedaalvorm), hadden betere bedieningsmogelijkheden en langere echotijden tot wel 600 milliseconden. Qua klank waren ze echter nog steeds gebaseerd op de warme klank van traditionele bandecho's.
Effectapparaten die op deze analoge manier echo's genereren, zijn tegenwoordig nog steeds bekend en populair onder de naam analog delay.
Klassiekers
In de jaren tachtig, toen de digitale technologie in opkomst was, werd het echo-effect ook met digitale middelen gecreëerd. De digitale vertraging was ‘state of the art’ en opende nieuwe dimensies. Met een verwaarloosbare achtergrondruis waren de kristalheldere echoherhalingen qua frequentierespons vrijwel identiek aan het oorspronkelijke signaal. De instelmogelijkheden waren en zijn in alle opzichten on point, zelfs met de huidige apparaten is de vertragingstijd in milliseconden te zien en zijn vele andere parameters tot in de kleinste details in te stellen. Maar ondanks de oorspronkelijke euforie en voordelen van digitale delays geven veel gitaristen de voorkeur aan het klankideaal van bandecho's met hun warme en natuurlijke klank. Er is nu het beste van twee werelden, namelijk delays bij digitale geluidsgeneratie, die dankzij krachtige DSP-chips het karakteristieke warme en zachte tape-echogeluid vrij authentiek kunnen produceren.
Highlights
Tape Delay
Analog Delay
Analog Delay mit Modulation
Digital Delay
Uw contactpersoon
Hoogtepunten op het gebied van producten
-
delays/ echo's
